(tell me why?)
Mijn zoon moet een identiteitsbewijs.
Want anders krijgt mijn zoon geen zorg meer. Tegenwoordig schijnen kinderen namelijk vanaf het moment dat ze het eerste levenslicht zien zichzelf te moeten kunnen identificeren. Ik wist dat dus niet, ik was nog steeds overtuigd van het feit dat het als ouders voldoende was je te identificeren bij jonge kinderen.
We ondernamen meerdere pogingen om foto’s te maken.
Maar mijn zoon is als de dood voor op foto’s gaan. Als ik ze maak is het nog oke, maar een ander is paniek. Vraag mij niet waarom, het is 1 van zijn vele niet te begrijpen angsten.
De foto’s die we uiteindelijk maakten, die door de machine goedgekeurd werden mochten uiteindelijk toch niet. Want ‘zijn hoofd is te groot’. Bij baby’s is het nog oke als de foto van wat dichterbij genomen is, maar bij oudere kinderen is het not done. Ook na uitleg dat hij autisme heeft en ik al zoveel moeite moest doen hem überhaupt op de foto te krijgen werden ze door de baliemedewerkster resoluut afgekeurd.
Ik besloot er klaar mee te zijn, dan maar geen id bewijs, een mooi doel voor de zoveelste hulpverlener die met hem aan de slag mag.
Vervolgens vroeg mijn dochter een paspoort aan.
Weer een error. Want de handtekening die ik op het toestemmingsformulier had gezet leek niet voldoende op die ik op mijn id bewijs heb staan.
Ik zweer het je, zelfde handen, zelfde naam maar toch weet ik kennelijk niet meer hoe ik moet schrijven.
Na veel plussen en minnen besloot gemeentemedewerkster toch maar akkoord te gaan, maar alleen omdat ik aan de balie zat.
Vlak daarna naar het reisbureau, want besefte mij ineens dat ik een fout gemaakt had.
Want ondanks 21 jaar samen en 19 jaar getrouwd ben ik kennelijk nog steeds niet “Mevrouw J.”, nee ik zou pertinent niet de trein in komen met die naam, alles moest op mijn geboortenaam staan. En begrijp mij niet verkeerd, maar die naam gebruik ik al jaren niet meer, het is niet de naam van mijn gezin. Maar kennelijk maakt dat niet uit, geslachtsverandering op je paspoort mag, maar gewoon je getrouwde naam op je paspoort is totally not done. Ik vind dat best gek.
En ik vraag het mij natuurlijk vaker af, maar vandaag nog even net een beetje extra.
Gaan we allemaal niet gewoon veel te ver met al die regeltjes? Alles moet maar volgens een vast schema, vaste regels en een vast stramien.
Zo niet val je buiten de boot, mag je niets meer en heb je problemen.
En dan noemen ze mij de autist.